به گزارش مجله خبری نگار، این کشف بر اساس عکسهای آرشیوی یک اسکلت دایناسور درنده به طول ۱۰ متر به نام Tameryraptor markgrafi بود.
اسکلت اصلی در سال ۱۹۱۴ پس از حفاری در واحه بهاریا مصر توصیف شد و سپس با فسیلهای دیگر در مجموعه دیرینه شناسی و زمین شناسی دولتی باواریا در مونیخ نگهداری شد. در آن زمان، ارنست استرومر، دیرینه شناس، فسیل را در جنس فهرست کرده بود Carcharodontosaurus، معروف به مارمولک دندان کوسه.
دایناسورهای مصری هنوز توجه جهان را به خود جلب میکنند!
پس از حدود یک قرن، نام دایناسور معروف مصری "Carcharodontosaurus" که در اوایل قرن بیستم در واحه بهاریا کشف شد، به "Tameryraptor" یا "شکارچی محبوب زمین" تغییر یافته است
— هشام سلام (heshamsallam) ژانویه ۱۴، ۲۰۲۵
این دایناسور یکی از بزرگترین گوشتخواران وحشی بود که روی زمین زندگی میکرد و از نظر اندازه شبیه به تیرانوسوروس رکس کمی کوچکتر در آمریکای شمالی بود.
با این حال، بیشتر فسیلهای دایناسورها در مونیخ، از جمله فسیلهای حفاری شده از مصر، در جریان بمباران در طول جنگ جهانی دوم نابود شدند. فقط یادداشتها و تصاویر دکتر استرومر از برخی از استخوانها و همچنین تصاویری از اسکلت اصلی باقی مانده است.
تصاویر بایگانی شده بخشهایی از جمجمه، ستون فقرات و اندامهای عقبی دایناسور را قبل از نابودی فسیل نشان میدهد. این تصاویر تیم تحقیقاتی را شگفت زده کرد و ماکسیمیلیان کلرمن، نویسنده اول این مطالعه، گفت: ما از آنچه در عکسهای تاریخی دیدیم کاملا شگفت زده شدیم. فسیل عکاسی شده بسیار متفاوت از Carcharodontosaurus است که در مراکش یافت میشود.
از طریق این تصاویر، گونهای کاملا متفاوت از دایناسورهای درنده را کشف کردیم که قبلا ناشناخته بود و نام آن را Tameryraptor markgrafi گذاشتیم.
دانشمندان همچنین خاطرنشان کردند که این دایناسور دارای دندانهای متقارن متمایز و شاخ بینی برجسته است. نام جنس "Tamery" با اشاره به نام باستانی مصر انتخاب شده است، در حالی که نام گونه به افتخار کلکسیونر فسیل ریچارد مارکگریو است که بقایای دایناسور را کشف کرد.
مطالعات نشان میدهد که Tameryraptor markgrafi ارتباط نزدیکی با کارکارودونهای آفریقای شمالی و آمریکای جنوبی و همچنین گروهی از دایناسورهای درنده آسیایی مانند Mitriacanthusours دارد. نتایج تأیید میکند که تنوع دایناسورها در شمال آفریقا بیشتر از آن چیزی است که قبلا تصور میشد.
الیور راوهوت، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: «این مطالعه نشان میدهد که جستجوی آرشیوهای باستانی، نه فقط زمین، میتواند برای دیرینه شناسان مفید باشد.
او توضیح داد که ارزیابی کامل دایناسورهای درنده که در دوره کرتاسه در واحه بهارها زندگی میکردند، نیاز به بازیابی فسیلهای بیشتر از این سایت دارد.
منبع: ایندیپندنت